Halong bay dag 2
7 augustus 2014 - Ha Long Bay, Vietnam
De muziek schalde om 8 uur door de speakers. Of was het nog steeds de muziek van afgelopen avond? In iedergeval, wakker! Gordijntjes open en wauw! What a view! Op naar het eiland Cat Ba. Daarna rotsklimmen (dachten we) het was rotsklimmen, alleen wel omhoog (klinkt logisch) Maar hoe naar beneden? zal je vast denken. Daar was maar 1 oplossing voor. Verstand op zero en springen maar. Vanaf boven vonden wij het toch wel minder leuk. Een meisje voor ons sprong met een niet zo fijne landing. Erg last van haar rug. De wie is de mol kwam gelijk omhoog... aii Geraldine was zo'n bikkel, hup daar ging ze al. Leanne vond het
halverwege ook wel prima. Zou dit komen door de leeftijd? Daarna een lekkere lunch met: rijst!!!
Weer terug met het bootje naar een bus. Van de bus, weer naar een andere boot. Echte organisators, dat zijn de Vietnamezen wel! Vaak overstappen, dat zal vast goedkoop zijn.
Op naar het onbewoonde eiland!! Weer een lekker welkomsdrankje. Leanne was al grapjes aan het maken dat het vast warme chocolademelk zou zijn. Bijna! Koud water met cacaopoeder. Heel de middag in het water gebadderd en op het o zo grote hemelbed gelegen (voor de goede lezers, ja het was nog beter dan dat het klinkt)! Na een buitendouche te hebben genomen, wilden we wel de zonsondergang zien. Hè... helaas aan de andere kant van het eiland. Volgens de mevrouw daar konden we prima door de jungle lopen. Het was alleen maar een beetje glibberig. Schoenen aan?? Nee joh, flipflops moet ook kunnen! Al snel bleek dat we eerst door de varkensstal moesten. Gelukkig had een Noor Oreo koekjes bij zich. Na 10 minuten gegil van (niet alleen onze kant) zijn we er langs gekomen. Fase 2: een modderige helling van 13% beklimmen. Flipflops uit en gaan. De vraag die regelmatig werd gesteld was: "is dat een slang of een takje" waarna er veelvuldig "shut up" geroepen werd. Fase 3: beboste paden (we waren nog maar met z'n zessen over). Na een uur lopen was de eindbestemming in zicht. Een prachtig strand met de zon! Hup erin en afspoelen maar. Leanne telde ondertussen al 20 muggenbulten. Waar is Mark de Noor eigenlijk??? In de verte zagen we wat takken bewegen, gelukkig. De terugweg was nog spannender dan de heenweg. Het was nu namelijk bijna donker. Sam de Schot was ondertussen leuke verhalen aan het vertellen over vleermuizen in Australië. Al hurkend en knielend liepen we stamvoetend (vleermuizen voelen alleen trillingen) weer omhoog. Was dat een spider? "Shut up!" Ohjee, de varkens! Gelukkig nog wat koekjes bewaard. De vuurvliegjes schenen ons de weg naar het strandhuisje. Mission accomplished! Tijd voor een lekkere maaltijd: rijst!!!
Tot zover op het onbewoonde eiland.
Wistjedatjes:
- Géraldine en Leanne heel hard kunnen gillen.
- we ook wat aapgeluiden hebben gehoord.
- na afloop wel nieuwe slippers konden kopen.
- Sam de Schot het meest bang was voor de vleermuizen.
halverwege ook wel prima. Zou dit komen door de leeftijd? Daarna een lekkere lunch met: rijst!!!
Weer terug met het bootje naar een bus. Van de bus, weer naar een andere boot. Echte organisators, dat zijn de Vietnamezen wel! Vaak overstappen, dat zal vast goedkoop zijn.
Op naar het onbewoonde eiland!! Weer een lekker welkomsdrankje. Leanne was al grapjes aan het maken dat het vast warme chocolademelk zou zijn. Bijna! Koud water met cacaopoeder. Heel de middag in het water gebadderd en op het o zo grote hemelbed gelegen (voor de goede lezers, ja het was nog beter dan dat het klinkt)! Na een buitendouche te hebben genomen, wilden we wel de zonsondergang zien. Hè... helaas aan de andere kant van het eiland. Volgens de mevrouw daar konden we prima door de jungle lopen. Het was alleen maar een beetje glibberig. Schoenen aan?? Nee joh, flipflops moet ook kunnen! Al snel bleek dat we eerst door de varkensstal moesten. Gelukkig had een Noor Oreo koekjes bij zich. Na 10 minuten gegil van (niet alleen onze kant) zijn we er langs gekomen. Fase 2: een modderige helling van 13% beklimmen. Flipflops uit en gaan. De vraag die regelmatig werd gesteld was: "is dat een slang of een takje" waarna er veelvuldig "shut up" geroepen werd. Fase 3: beboste paden (we waren nog maar met z'n zessen over). Na een uur lopen was de eindbestemming in zicht. Een prachtig strand met de zon! Hup erin en afspoelen maar. Leanne telde ondertussen al 20 muggenbulten. Waar is Mark de Noor eigenlijk??? In de verte zagen we wat takken bewegen, gelukkig. De terugweg was nog spannender dan de heenweg. Het was nu namelijk bijna donker. Sam de Schot was ondertussen leuke verhalen aan het vertellen over vleermuizen in Australië. Al hurkend en knielend liepen we stamvoetend (vleermuizen voelen alleen trillingen) weer omhoog. Was dat een spider? "Shut up!" Ohjee, de varkens! Gelukkig nog wat koekjes bewaard. De vuurvliegjes schenen ons de weg naar het strandhuisje. Mission accomplished! Tijd voor een lekkere maaltijd: rijst!!!
Tot zover op het onbewoonde eiland.
Wistjedatjes:
- Géraldine en Leanne heel hard kunnen gillen.
- we ook wat aapgeluiden hebben gehoord.
- na afloop wel nieuwe slippers konden kopen.
- Sam de Schot het meest bang was voor de vleermuizen.
