Sapa dag 2
6 augustus 2014 - Hoàn Kiếm, Vietnam
Sapa dag 2
Om 9 uur zouden we bij het ontbijt aanwezig moeten zijn. Zoals we wel vaker hebben gehad deze vakantie, hebben we onze wekker 'iets te laat' gezet. Eigenlijk was het geen probleem en konden we nog rustig een lekkere pannekoek naar binnen werken. Een nieuwe dag, nieuwe mensen en een nieuwe tourguide, haar naam was Mie. Het enige waar we ons zorgen over maakte, was het feit dat de nieuwe tourguide geen flipflops aan had, maar regenlaarzen. Ze had al aangekondigd dat het een flinke, glibberige beklimming zou worden. Vandaar dat al snel meer dan tien vrouwtjes van de lokale bevolking ons hielpen tijdens de tocht (hand vasthouden en heel hard lachen als we struikelden). Leanne had een vrouwtje van een jaar of 70 die over elk heuveltje heen hobbelde en zo sterk was dat Leanne geen bloed meer in haar vingers had. Wat erg frustrerend was voor Géraldine, haar vrouwtje was meer dan 2 keer zo oud en op slippers zelfs sneller was (winter in de bergen heeft niet geholpen). De uitzichten waren echt schitterend met een afwisselende route. Van modderpaden tot kiezelstenen, van buffalo shit tot kolkende waterstromen. Het was een prima survivaltocht met natte sokken. Tevens heeft Leanne boven op de berg (met fantastisch uitzicht) een groepje kinderen een kaart spel geleerd, zonder engels te praten. Erg leuk om de reacties van de kinderen te zien. We sliepen bij Mie thuis met een groep van acht personen. Voor het avondeten hebben we nog even met kinderen gespeeld uit het dorp. Het avondeten was verassend genoeg... Rijst ;) inclusief rijstewijn. De hond van Mie had trouwens geen naam. Misschien emotioneel te zwaar, wanneer de hond in de pot gevonden zou worden. We noemden hem maar You. Give it to Mie otherwise i give it to You.
Tot zover vanuit de rijstevelden.
Wistjedatjes:
- Sapa maar 50 km van de grens van China is
- bij de lage rijstvelden plukken ze normale rijst, hoge rijstvelden is voor de plakrijst
- de Pringelbus in Vietnam gemaakt is voor kleine mensen? Onze handen passen er namelijk niet in.
- Alle kinderen een zilveren ketting dragen tegen de bescherming van ziektes
- De vrouwtjes die ons hielpen niet betaald kregen, maar hoopten dat we een souvenir kochten
Om 9 uur zouden we bij het ontbijt aanwezig moeten zijn. Zoals we wel vaker hebben gehad deze vakantie, hebben we onze wekker 'iets te laat' gezet. Eigenlijk was het geen probleem en konden we nog rustig een lekkere pannekoek naar binnen werken. Een nieuwe dag, nieuwe mensen en een nieuwe tourguide, haar naam was Mie. Het enige waar we ons zorgen over maakte, was het feit dat de nieuwe tourguide geen flipflops aan had, maar regenlaarzen. Ze had al aangekondigd dat het een flinke, glibberige beklimming zou worden. Vandaar dat al snel meer dan tien vrouwtjes van de lokale bevolking ons hielpen tijdens de tocht (hand vasthouden en heel hard lachen als we struikelden). Leanne had een vrouwtje van een jaar of 70 die over elk heuveltje heen hobbelde en zo sterk was dat Leanne geen bloed meer in haar vingers had. Wat erg frustrerend was voor Géraldine, haar vrouwtje was meer dan 2 keer zo oud en op slippers zelfs sneller was (winter in de bergen heeft niet geholpen). De uitzichten waren echt schitterend met een afwisselende route. Van modderpaden tot kiezelstenen, van buffalo shit tot kolkende waterstromen. Het was een prima survivaltocht met natte sokken. Tevens heeft Leanne boven op de berg (met fantastisch uitzicht) een groepje kinderen een kaart spel geleerd, zonder engels te praten. Erg leuk om de reacties van de kinderen te zien. We sliepen bij Mie thuis met een groep van acht personen. Voor het avondeten hebben we nog even met kinderen gespeeld uit het dorp. Het avondeten was verassend genoeg... Rijst ;) inclusief rijstewijn. De hond van Mie had trouwens geen naam. Misschien emotioneel te zwaar, wanneer de hond in de pot gevonden zou worden. We noemden hem maar You. Give it to Mie otherwise i give it to You.
Tot zover vanuit de rijstevelden.
Wistjedatjes:
- Sapa maar 50 km van de grens van China is
- bij de lage rijstvelden plukken ze normale rijst, hoge rijstvelden is voor de plakrijst
- de Pringelbus in Vietnam gemaakt is voor kleine mensen? Onze handen passen er namelijk niet in.
- Alle kinderen een zilveren ketting dragen tegen de bescherming van ziektes
- De vrouwtjes die ons hielpen niet betaald kregen, maar hoopten dat we een souvenir kochten
